In de jaren 20 werd de radio plotseling het meest populaire massamedium. Hele gezinnen zaten ’s avonds voor het apparaat gekluisterd en luisterden naar de stem van de nieuwslezer of de muziek van een populair orkest.
Omdat radio één belangrijk aspect van de latere TV mist, het mee kunnen kijken in de studio, wist men eigenlijk vaak niet hoe de presentator van het radioprogramma eruit zag. En dat is jammer, want de heren in de jaren 20 waren over het algemeen goed gekleed. Wat droegen dus de radiomakers van het eerste uur?
Formeel, netjes, maar toch volgens de mode gekleed
Ook al konden de luisteraars hen niet zien, geen zichzelf respecterende radiopresentator in de jaren 20 en 30 zou zijn programma beginnen zonder onberispelijk gekleed te wezen. Over het algemeen hadden ze nette pakken of dunne blazers aan, met daaronder een overhemd van flanel. Een strikje of een stropdas maakte het geheel compleet.
Natuurlijk was dit kostuum van de radiomaker onberispelijk en goed passend: misschien gemaakt door een echte klerenmaker, maar vaak ook als confectiekostuum gekocht in één van de grote warenhuizen. De kleding van een radiomaker zou zelden frivole kleuren hebben gehad: zijn overhemd, pak of blazers hadden onveranderlijk zwart-, wit- en crèmetinten, met bij uitzondering een dieprood of donkerblauw kleurtje.
Accessoires voor het kostuum van de radiomaker
Behalve de standaarduitrusting van pakken, blazers en overhemden zou een radiomaker in de jaren 20 nog verschillende accessoires bij zich hebben gedragen. Hoeveel en welk merk, dat hing af van de verdiensten en de maatschappelijke positie van de presentator.
Op weg naar de studio zou hij meestal een bolhoed of een fedora, de bekende ‘gangsterhoed’ uit de film noir, op zijn hoofd hebben gezet. Een zakhorloge of steeds vaker een polshorloge van goud of zilver was meestal het enige sieraad van de radiomaker. En aan zijn voeten zou hij meestal dure leren Oxford-veterschoenen hebben gedragen.
Wat droeg een vrouwelijke presentatrice?
In het begin van het gouden tijdperk van de radio moest je ze met een kaarsje zoeken. Maar in de loop van de jaren kwamen er steeds meer vrouwelijke radiomakers, waarvan sommige een zeer populaire uitzending wisten op te zetten.
Deze dames achter de microfoon zouden vaak korte jurkjes (een zogenaamde ‘flapperdress’, populair bij jonge geëmancipeerde meiden met korte kapsels) hebben gedragen, maar nette blazers met rok tot over de knieën waren ook een mogelijkheid. De vrouwelijke presentatrices zullen ook zeker de populaire panty hebben gedragen toen die vanaf de jaren 30 in zwang kwam, boven nette lakschoenen met hoge hak
